Rozdział 20 - "Weszliśmy do Obozu, od razu nas dopadli"

Później odkryliśmy że jedna osoba musi siedzieć w bagażniku... W kabinie nie było dość miejsca, byśmy pomieścili się w szóstkę, a Adrian miał dość duży bagażnik i tą płachtę przykrywającą jego zawartość, dało się wsunąć. Ann odpada z wiadomych powodów. Luke, Adrian i Clarisse się nie zmieszczą. Percy jeszcze jakoś wjedzie. Ja albo on. Ktoś zaproponował, żebym ja albo Ann usiadły na kolanach, któregoś z chłopaków, ale obie odmówiłyśmy. Tak byłoby niewygodnie dla obu stron. Przynajmniej przez większość drogi. W końcu po kłótniach, czy ja czy Percy mam wylądować w bagażniku, sama zgłosiłam się na ochotniczkę. Chociaż zaryzykowałam naruszeniem opatrunku. Kiedy już się wygodnie tam ułożyłam (a plaster mi nie przeszkadzał) a reszta jeszcze nie weszła do samochodu podszedł do mnie Luke i usiadł na skraju, tuż obok moich nóg.

- I po co się zgłaszałaś? Teraz skazujesz mnie na tą dwójkę, siedzącą obok siebie. - powiedział z lekkim uśmiechem. Jak ja kocham jego uśmiech...

- Myślisz, że po co to zrobiłam. Percy by rozpaczał, że on chce siedzieć obok Ann, a nie za nią. - odpowiedziałam wzruszając ramionami - Ał... - jęknęłam. Naruszyłam opatrunek! Cholera...

Luke spojrzał na mnie zdziwionym i lekko zmartwionym wzrokiem.

- Nic mi nie jest... To tylko... - szukałam odpowiedniego słowa - Opatrunek.

- Jaki opatrunek? Gdzie ty byłaś? - pytał. W jego głosie chyba naprawdę słyszałam nutkę zmartwienia.

- U kolegi... -zaczęłam. Westchnęłam i skończyłam : - Tatuażysty...

Spojrzał na mnie dziwnie.

- Czy ty zrobiłaś sobie tatuaż? - powiedział. Pokiwałam głową.

- Tak. Z resztą drugi. Jeden już mam. I to od dawna.

Nie zdążył mi opowiedzieć, bo Adrian zawołał wszystkich do samochodu i wszyscy usiedli. Luke jeszcze uprzednio zamknął klapę bagażnika. Tak trochę ciemnawo się zrobiło... Ruszyliśmy w drogę. Clarisse o dziwo nie siedziała cicho jak wcześniej, tylko rozmawiała z Adrianem, czasem zagadując do Perciego, Luke'a albo Ann. I nie zwracała się do nich po nazwisku jak zawsze, tylko po imieniu.

- Nie wiem , co się z nią stało ale to nie jest normalne. - szepnęłam do osób z tyłu. Każdy się ze mną zgodził. Trochę jeszcze pogadaliśmy między sobą. W między czasie wypakowałam prezent od Hermesa. Był tam pluszowy miś! Czy ja wyglądam na dziecko? Ale to jest Hermes. Miał kremowe futerko, czarną koszulkę z kogo mojego ulubionego zespołu i bransoletkę z ćwiekami na łapce. Zakryłam ręką usta by nie wybuchnąć śmiechem. Zniżyłam się do pozycji bardziej leżącej, przytuliłam misia i zasnęłam.

Obudziłam się jak już dojechaliśmy do Obozu. Wszyscy zebraliśmy się w kółku (wyłączając Clarisse) i zaczęliśmy szeptać między sobą, czy zabić tą podróbkę Clarisse na miejscu, albo najpierw ją przesłuchać, a potem zabić. Ja byłam za wpuszczeniem jej do obozu i zostawieniem jej Chejronowi. W końcu wyszło na moje. Weszliśmy do Obozu, od razu nas dopadli. Zaczęliśmy iść w stronę Wielkiego Domu, z eskortą oczywiście. W połowie drogi Clarisse zaczęła się dziwnie śmiać i atakować wszystkich dookoła. Ci co właśnie wrócili z osobistego treningu, odpowiedzi kontratakiem. Nasza czwórka (bez Ann oczywiście) również zaczęła atakować.

Po długiej... długiej walce, udało nam się ją pokonać. W sensie oni ją pokonali, a ja jednym (zbędnym) ruchem wykończyłam ją do końca.
______________

Oto jest dwudziesty rozdział. Tak ja też Was kocham. (http://www.youtube.com/watch?v=eM0I1IbIor0 1:05) Nie dość, że krótki, to jeszcze zabiłam Clarisse.

Przepraszam za błędy.

Rozdział jest dla (jak ja kocham dedytki) Weroniki Lynch, której powinniście dziękować. Specjalnie weszła dwa razy, żeby dobiło się do 3000, bo powiedziałam, że dopóki nie będzie trzech tysiaków nie dodam rozdziału. :) 

Również jest dla Bielany. To dzięki Tobie Moni dostała misia :)

I ostatnia dedykacja jest dla osoby do której przyjdę w nieznanym dniu i godzinie i ją uduszę. Oczywiście Lelanna, że do Ciebie :) Przekaż Marii, że ją też "odwiedzę" 

Jak pod poprzednim rozdziałem informuję Was, że MONI I LUKE NIEDŁUGO BĘDĄ RAZEM!!! Jeszcze w tym roku. <3

I jako wynagrodzenie za tylko ponad 500 słów... Zdjęcia znalezione przeze mnie w mrocznych czeluściach internetu i przerobione przez Werę :)

nr. 1, ten tekst jest akurat moim pomysłem :)

nr 2

nr 3.

nr 4  Jake ma wielki talent :)

nr 5. przewijać POWOLI

nr 6

nr 7.

i... ostatnie moje ulubione :D Przed Wami... 

To już jest koniec. Nie ma już nic. Jestem wolna. Mogę iść :)

Nie zanudzam

Laciata <3